Szukaj

Historia

POCZĄTKI…

Dwie daty wyznaczają moment utworzenia Spółdzielni Mieszkaniowej:

  • 17 grudnia 1957 roku – Walne Zgromadzenie Założycielskie Członków,
  • 14 lutego 1958 roku – zarejestrowanie Spółdzielni Mieszkaniowej „Lokator” w Zduńskiej Woli przez Sąd Powiatowy w Sieradzu.

Pomysł utworzenia Spółdzielni pojawił się na początku 1956 roku wśród pracowników Spółdzielni Pracy „Lipcowy Zryw”.

Kierownictwo zakładu zadeklarowało daleko idącą pomoc finansową. Początkowo zgłosiło się 26 osób zainteresowanych otrzymaniem mieszkania. Wyraziły one zgodę na częściowy udział w kosztach budowy bloków. Wszyscy byli pracownikami „Lipcowego Zrywu”. Wybrali spośród siebie przedstawicielstwo w osobach: Feliksa Pawlaka, Stefana Kubiaka i Henryka Feldera. Mieli oni czuwać nad procesem przygotowania dokumentacji technicznej, terenu pod budowę i zapewnienie wykonawcy. Pieniądze na budowę zabezpieczyła macierzysta Spółdzielnia Pracy. Dokumentację techniczną planowanego bloku przy ulicy Szkolnej 26 wykonało Wojewódzkie Biuro Projektów w Łodzi. Za pośrednictwem Prezydium Miejskiej Rady Narodowej uzyskano miejsce pod budowę pierwszego bloku między ulicami Szkolną a Zieloną. Ponieważ był to teren prywatny należało go wykupić. Wykonawstwo robót zlecono Sieradzkiemu Przedsiębiorstwu Budowlanemu. Kierownikiem historycznej budowy został Antoni Lisiecki z SPB, a nadzór inwestorski powierzono inż. Władysławowi Osińskiemu, reprezentującemu Spółdzielnię Mieszkaniową.

Dużą aktywność wykazał Feliks Pawlak, który w „Lipcowym Zrywie” pełnił funkcję kierownika inwestycji. Budowa bloku nie przebiegała łatwo, z uwagi na brak w tamtych latach specjalistycznego sprzętu.

W międzyczasie wystąpiły w „Lipcowym Zrywie” kłopoty finansowe. Zabrakło środków na budowę, co groziło utratą bloku. Zainteresowani budową pracownicy zmuszeni zostali do znalezienia wyjścia z tej trudnej sytuacji. W połowie 1957 roku pojawia się w prasie notatka informująca, że w Łodzi został utworzony Związek Spółdzielni Mieszkaniowych. Zapada szybka decyzja o powołaniu Spółdzielni Mieszkaniowej.

W tym celu zostaje wydelegowany do Łodzi Stefan Kubiak, aby zdobyć wszelkie potrzebne informacje i dokumenty niezbędne do jej utworzenia. Kilka wizyt w Łodzi zaowocowało otrzymaniem wzoru statutu, odpowiednich dokumentów i nazwą SPÓŁDZIELNIA MIESZKANIOWA „LOKATOR” W ZDUŃSKIEJ WOLI.

Wraz ze SM „Kolejarz” ze Skierniewic były to dwie pierwsze spółdzielnie mieszkaniowe w województwie łódzkim.


LATA SZEŚĆDZIESIĄTE

W końcu lat pięćdziesiątych i w latach sześćdziesiątych Spółdzielnia wybudowała 21 bloków mieszkalnych. To było 225 mieszkań i 40 719m2 powierzchni użytkowej.

Na koniec 1969 roku Spółdzielnia liczyła 1875 członków i 1291 kandydatów. Chętnych do zamieszkania w blokach spółdzielczych przybywa szczególnie w ostatnich latach tej dekady. W ramach zapewnienia mieszkańcom podstawowych potrzeb w budynku przy ul. Zielonej 40 przeznaczono jego parterową cześć na pawilon handlowy – ogólnospożywczy. W tym też bloku, w mieszkaniu M-3, umieszczone zostało biuro Spółdzielni. Nareszcie zarząd, pracujący społecznie, z baraku przeniósł się do w miarę godziwych warunków. Zwiększa się też stan zatrudnienia. Dla mieszkańców zainstalowano magiel elektryczny. Również w 1962 roku uchwalono nowy statut przysłany z centrali. Określał on prawa i obowiązki członków, a nowością była możliwość zakładania książeczek mieszkaniowych dla młodzieży w wieku szkolnym. Nie obyło się bez problemów. Zaliczyć do nich należy usterki w oddawanych blokach, sposób ich usuwania i ciągłe kłopoty z ogrzewaniem.

Przez długi okres mieszkania były niedogrzane, ponieważ ciepłownia miejska była przeciążona. Był to duży problem. Aby słuszne skargi mieszkańców załagodzić Spółdzielnia w pewnym okresie zastosowała bonifikatę za ciepło. Ale od tego zabiegu mieszkania nie stały się cieplejsze. Dopiero w grudniu 1969 roku oddano do użytku własną osiedlową kotłownię w bloku przy Szkolnej 4. Równocześnie miasto uruchomiło prowizoryczną kotłownię na ulicy Szadkowskiej, co w dużym stopniu odciążyło kotłownię miejską, ale nie rozwiązało problemu.

W blokach spotkać się można było z aktami wandalizmu typu: niszczenie ścian na klatkach schodowych,  włączników światła, zaśmiecanie, kradzieże żarówek i zaworów czerpalnych. Oczywiście nie były one nagminnie. Zarząd poprzez różne formy oddziaływania społeczno – wychowawczego likwidował te zjawiska. Ceny mieszkań nie były niskie w stosunku do ówczesnych zarobków.

W czerwcu 1960 roku na Walnym Zgromadzeniu Członków ustalono, że członek musi wpłacić 15% wartości mieszkania przed rozpoczęciem budowy bloku, a 85% spłaca przez 40 lat w formie czynszu. Ale już w 1965 roku zostaje wprowadzony tytuł „kandydata na członka” uchwałą Rady Ministrów z 22 maja 1965 roku. Mogła to być osoba posiadająca mieszkaniową książeczkę oszczędnościową PKO. Członek był już zobowiązany do wpłaty 20% wkładu mieszkaniowego.

Także w roku 1965 Walne Zgromadzenie Członków zostaje uchwałą zmienione na Zebranie Przedstawicieli Członków.

Były także kłopoty  z wodą, a właściwie z jej brakiem. Niedostatki wody częściowo zostały zlikwidowane w roku 1969, po oddaniu wybudowanego ujęcia stacji pomp w Opiesinie. Porządkowano także tereny wokół bloków, sadzono drzewa i krzewy, starano się i dbano o estetykę osiedli. Poszczególne zarządy Spółdzielni nie zapominają o działalności społeczno – wychowawczej. Powstaje ognisko przedszkolne, świetlica z tarasem, modelarnia, kółko sportowe.

W roku 1967 otworzono filię biblioteki miejskiej. Zaczęto tez budowę garaży. Najważniejszy był jednak problem mieszkań, których ciągle było za mało. Trzy firmy budowały bloki spółdzielcze. Sieradzkie Przedsiębiorstwo Budowlane wybudowało bloki przy ul. Szkolnej 26 i Szadkowskiej 20, Spółdzielcze Przedsiębiorstwo Budowlane z Łodzi bloki przy Osmolińskiej 33 i 35, a pozostałe do 1969 roku Łaskie Przedsiębiorstwo Budowlane, przemienione w Przedsiębiorstwo Budownictwa Przemysłowego. Nadmierna ilość chętnych na mieszkania spółdzielcze spowodowała, że w 1965 na pewien czas przerwano zapisy na członków i kandydatów. Ale równocześnie w lipcu 1964 roku Walne Zgromadzenie Członków przyjęło uchwałę o przydzielaniu mieszkań „osobie będącej fachowcem lub pracownikiem niezbędnym dla miasta”. Nie zawsze było to przestrzegane, a czas oczekiwania na mieszkanie wydłużał się. Dlatego też utworzono komisję przydziału mieszkań. Historię tworzą ludzie. Bloki zostają, a ludzie odchodzą. Dlatego niektórym warto poświęcić słów kilka. W historii Spółdzielni było wielu ofiarnych pracowników i działaczy spółdzielczych.

Wspomnieć wypada Feliksa Pawlaka – pierwszego  Przewodniczącego Zarządu, który w skutek nawału pracy i odpowiedzialności doznał załamania nerwowego. W trakcie pobytu w Zakładzie Leczniczym w Warcie targnął się w 1963 na życie. Oddaną Spółdzielni jednostką i świetnym fachowcem był inż. Władysław Osiński. Kierownikiem inwestycji został w 1962 roku. Spokojny i rzetelny był osobą, która pilnowała całego procesu zezwoleń, projektów i budowy. Przeprojektował poddasza na mieszkania, część podziemi zaprojektował na świetlicę z tarasem. Z tak odpowiedzialnych zadań wywiązywał się doskonale. Odszedł na emeryturę  w połowie 1971 roku. Starsi członkowie i pracownicy Spółdzielni wspominają skromnego mistrza budowlanego Franciszka Stanisza, pracownika Łaskiego Przedsiębiorstwa Budowlanego. Był to doskonały fachowiec, solidny i rzetelny człowiek. Był jednym z budowniczych Pałacu Nauki i Kultury w Warszawie, w którym ozdobne elementy architektoniczne wykonane przez niego, można oglądać do dziś. Jego bloki były prawie bezusterkowe. Był wzorem pracowitości, nauczycielem dla innych i doskonałym organizatorem pracy na budowie. Spółdzielnia stanowiła już znaczące przedsiębiorstwo. Wzrosło zatrudnienie. To było już 18 zatrudnionych osób. Potrzebni byli ludzie nie tylko do procesu budowy, ale także do zarządzania nieruchomościami.


LATA SIEDEMDZIESIĄTE

Dekada lat siedemdziesiątych dostarcza wielu interesujących wydarzeń. Kończy budowanie Przedsiębiorstwo Budownictwa Przemysłowego z Łaska. Jego obowiązki przejmuje Sieradzkie Przedsiębiorstwo Budowlane. Następuje nowa era w technologii budowania – z tradycyjnego na OWT czyli tak zwana „wielka płyta”.

Spółdzielnia uzyskuje zezwolenie na budowę biurowca i domu kultury i w 1972 roku zaczynają się wykopy. Uzyskuje też tereny pod budowę nowego osiedla „Osmolin, w obrębie ulic Osmolińska, Zielona i Spacerowa. W roku 1972 zostaje zakończona budowa połączonych osiedli Łaska I i II. Liczy ono 15 bloków mieszkalnych.W tym też roku oddany jest pawilon handlowy z apteką, u zbiegu ulic Łaskiej i Szkolnej. Jest to ładnie wykończony budynek, któremu dzierżawiący go PSS nadał nazwę „Delikates”.

Na początku lat siedemdziesiątych Spółdzielnia przystępuje do zagospodarowania terenu w osiedlach Szkolna – Łaska – Osmolin. Prace porządkowe zostają zlecone Zakładowi Zadrzewiania i Zieleni z Łodzi. W tych też latach w zaadoptowanym pawilonie, kupionym od łaskiego przedsiębiorstwa, otworzono świetlicę. Od samego początku zauważalne było duże uczestnictwo dzieci i młodzieży, której ciekawą ofertę programową zaproponował rozpoczynający pracę na niwie społeczno – wychowawczej – Wiesław Płuciennik. W dziale inwestycji następuje istotna zmiana personalna. Na emeryturę odchodzi w 1971 roku kierownik inż. Władysław Osiński, a obowiązki jego przejmuje Paweł Mrozowski. Z upływu czasu wynika konieczność dokonywania remontów. Dlatego już w roku 1970 utworzono grupę remontową, która stała się zaczątkiem Zakładu Budowlano – Remontowego. Buduje on swoją bazę przy ulicy Zielonogórskiej. W roku 1974 oddany zostaje budynek farb i lakierów, magazyn główny i stanowiska garażowe. Już w roku następnym oddany jest do użytku budynek główny, w którym mieści się administracja ZBR i specjalistyczne pracownie. Zakład Budowlano – Remontowy utworzony został, aby wykonywać bieżące remonty, usługi dla ludności i w najbliższej przyszłości budować osiedla domków jednorodzinnych. Zarząd Spółdzielni ma dalekosiężne i ambitne plany rozwoju, realizacji których pomaga decyzja spółdzielczych władz centralnych o uruchomieniu Zakładu Prefabrykacji Domków Jednorodzinnych. Nie obywa się bez kłopotów. Znaczące związane są z ogrzewaniem budynków. Kotłownia miejska i osiedlowe są przeciążone. Dlatego zostaje wybudowana nowa kotłownia na ulicy Spacerowej. Stały kłopot to brak mieszkań. Chętnych do zamieszkania w mieszkaniach spółdzielczych jest tak dużo, że przez kilka lat Spółdzielnia nie rejestruje kandydatów i członków.

Budowana ilość bloków, nie taka mała, absolutnie nie zaspakaja potrzeb mieszkańców Zduńskiej Woli. Bardzo istotny moment w historii Spółdzielni dokonuje się w 1976 roku. Oddany zostaje oczekiwany z wielką niecierpliwością budynek przy ulicy Łaskiej 46, przeznaczony na pomieszczenia biurowe Spółdzielni, miejsce oddziaływań społeczno – wychowawczych i działalność kulturalno – oświatową. 1 października 1976 następuje uroczyste otwarcie w nowym obiekcie – Domu Kultury „Lokator”. Dysponuje on salą widowiskową, pomieszczeniami do gier i telewizyjnymi i zajęć zespołów zainteresowań i klubów. W następnych latach zwiększają się zasoby mieszkaniowe Spółdzielni. Składają się na nie wybudowane w 1978 roku i następnym domki jednorodzinne przy ulicach Osmolińskiej i Bohaterów Westerplatte.

Spółdzielnia staje się coraz większym przedsiębiorstwem. Zatrudnia już ponad 220 pracowników. Dlatego Zarząd, poprzez odpowiednie działania organizacyjne, dąży do jak najlepszego jej funkcjonowania.

W tym celu wydziela trzy samodzielne agendy organizacyjne: dotychczasowy Zakład Budowlano – Remontowy, istniejący od 1 lipca 1977 roku Zakład Gospodarki Cieplnej i od 1 października tego roku wydzielone organizacyjnie Osiedle Łaska – Osmolin. Działają one jako jednostki samodzielne, na wewnętrznym ograniczonym rozrachunku, podległe organizacyjnie Zarządowi Spółdzielni. Wydzielone agendy odpowiadają za administrację i eksploatację, remonty, konserwacje i budowę obiektów. Wykonują także specjalistyczne usługi dla ludności.

W minionej dekadzie Spółdzielnia wybudowała 33 bloki i zarządza już 54 budynkami mieszkalnymi.

W 2965 lokalach spółdzielczych mieszka 12458 osób, co stanowi 33% mieszkańców Zduńskiej Woli.

Spółdzielnia liczy 2920 członków, 450 oczekujących i 1693 kandydatów. A mieszkań nadal nie jest za mało…


LATA OSIEMDZIESIĄTE

Wydarzeniem historyczno – politycznym tej dekady było wprowadzenie 13 grudnia 1981 roku w naszym kraju stanu wojennego. W zasadzie nie spowodowało to zakłócenia rytmu budowlanego, jedynie zauważalne były częste roszady personalne.

Spółdzielnia funkcjonuje poprzez swoje agendy:

  • Zakład Budowlano – Remontowy
  • Zakład Gospodarki Zasobami Mieszkaniowymi
  • Dom Kultury „Lokator”

Wyniki finansowe szczególnie dwóch pierwszych z roku na rok poprawiają się. Pracownicy Spółdzielni mogą korzystać z utworzonej przychodni zdrowia. Spółdzielnia jest członkiem Centralnego Związku Spółdzielni Budownictwa Mieszkaniowego.

W roku 1983 przywrócono organowi samorządowemu nazwę Rady Nadzorczej (dotychczas Rada Spółdzielni). Istotnym faktem był nowy regulamin przydziału mieszkań uchwalony 19 listopada 1980 roku. Zgodnie z nim przydział mieszkań był całkowicie w gestii Spółdzielni, a podstawowym kryterium okres oczekiwania. W poprzednich latach bywało różnie. W wyniku kontroli inspektora CZSBM zniesiono odrębną kolejkę członków oczekujących na mieszkania własnościowe, co spowodowało liczne ich rezygnacje. Na osiedlach buduje się coraz więcej garaży systemem zawiązywania grup i dużym wkładem własnej pracy. Trwają budowy bloków mieszkalnych w obrębie ulic Ogrodowa, Getta Żydowskiego, Łódzkiej i osiedla „Panorama”.

Agendy nie przynoszą już strat finansowych i koszty eksploatacji bilansują się z ich dochodami. Nie bez znaczenia na uzyskanie lepszego wyniku miała oszczędność kosztów. Od 1987 roku działalność inwestycyjna koncentrowała się na osiedlu „Południe”.

Plany Spółdzielni przewidują oddanie mieszkańcom dużego i właściwie rozwiązanego kompleksu mieszkaniowego. Wszystkie oddawane mieszkania posiadają centralne ogrzewanie, ciepłą wodę i wyposażone są w kuchnie gazowe. Duże nadzieje wiąże się z rozpoczętą budową elektrociepłowni. Rozwiązałaby ona problemy związane z ogrzewaniem mieszkań. W związku z przekazywaniem Rejonowemu Oddziałowi Energetyki Cieplnej urządzeń ciepłowniczych do eksploatacji, zmieni się zakres i potrzeba działania Zakładu Gospodarki Cieplnej. Osiedlowe kotłownie zostały włączone do Wydzielonego Osiedla „Łaska – Osmolin. Wobec tego ciężar wykonywania wszelkich remontów i konserwacji i starzejących się już osiedli został przeniesiony na Zakład Budowlano – Remontowy.
Na osiedlu „Panorama” w 1988 roku zostaje oddany do eksploatacji pawilon usługowo – handlowy. Była to dekada bardzo intensywnych działań mających na celu uzyskanie jak największej ilości mieszkań. Pomagała w tym nowa technologia „wielkiej płyty”. Wybudowano 107 bloków mieszkalnych, w nich 3048 mieszkań.

Spółdzielnia posiada już 161 nieruchomości mieszkalnych i 6013 mieszkań o powierzchni użytkowej 302968 m2. Zarządza swoimi zasobami mieszkaniowymi poprzez trzy administracje w osiedlach „Łaska – Osmolin”, „1000-lecia –Zachód” i ” Południa”. Zatrudnia we wszystkich jednostkach administracyjnych 235 pracowników.

Zdarzyły się w tej dekadzie wydarzenia smutne z ludzkiego punktu widzenia – zmarli w młodym wieku wykonując powierzone obowiązki – Czesław Cackowski – wieloletni Przewodniczący Zarządu Spółdzielni i Czesław Wójciak – Zastępca Dyrektora Spółdzielni.


LATA DZIEWIĘĆDZIESIĄTE

Podobnie jak w latach poprzednich Spółdzielnia realizuje swoje statutowe zadania poprzez agendy: Zakład Gospodarki Zasobami Mieszkaniowymi, Dom Kultury i utworzony Pion Inwestycji, prowadzący całokształt zagadnień nadzoru inwestycyjnego i utrzymujący się z dochodów osiąganych z tego tytułu. Początek dekady to kolejna zmiana Zarządu Spółdzielni i likwidacja stanowiska zastępcy dyrektora ds. technicznych.

Istotna zmiana to także likwidacja 1 stycznia 1990 roku Zakładu Remontowo – Budowlanego i utworzenie na tym terenie Bazy Techniczno – Materiałowej, jako zaplecza technicznego dla ZGZM. Zakład także został zreorganizowany poprzez utworzenie 8 jednostek osiedlowych: „Łaska I i II”, „Osmolin A i B”, „Zachód A, B i C”, „Południe A i B”.

Dzięki zmianom organizacyjnym zatrudnienie zmniejszyło się do poziomu 199 pracowników na koniec 1999 roku.
Ważną finansowo i organizacyjnie sprawą było całkowite rozliczenie zadań inwestycyjnych osiedli „Panorama” i „Południe”. Smutny fakt to śmierć Władysława Makowskiego – Przewodniczącego Rady Nadzorczej Spółdzielni.

Rada Nadzorcza obraduje już w siedemnastoosobowym składzie. Realizowane są zadania inwestycyjne na osiedlu „Południe”. W maju 1991 roku oddano do użytku pawilon usługowo – handlowy „Osmolin”. Jego użytkownikami zostali: SM „Lokator”, ZOZ, PKO i sklep spożywczy. Realizowane jest też budownictwo towarzyszące w formie garaży, pawilonów usługowych, sklepów i innych niezbędnych punktów do funkcjonowania osiedli.

Niepokojącym zjawiskiem jest rosnące zadłużenia mieszkańców.

Dlatego też Spółdzielnia prowadzi od 1992 roku aktywną egzekucję należności, korzystając ze wszystkich form prawnych. Niestety, dla niektórych członków kończą się one eksmisją.

W roku 1993 zaczęto instalować podzielniki kosztów ogrzewania mieszkania. Pozwoliło to na indywidualne rozliczanie zużycia ciepła przez mieszkańców opomiarowanych budynków. Rozliczeń dokonywać będą firmy zewnętrzne wyłonione w przetargu. Koszt podzielników został sfinansowany przez MPEC w Zduńskiej Woli.

Wdrażane jest również opomiarowanie zużycia wody w zasobach Spółdzielni, poprzez montowanie wodomierzy. W roku 1994 oddano do użytku pawilony handlowe przy ulicy Zielonej i Srebrnej. Również w tym roku dokonano podłączenia 9 budynków z osiedli „Szkolna – Osmolińska” do miejskiej sieci cieplnej. Zaczął się proces wymiany grzejników panelowych na żeliwne. We wszystkich mieszkaniach zainstalowane są zawory termostatyczne na grzejnikach.

W celu zmniejszenia strat ciepła w blokach, zaczyna się proces ocieplanie ścian zewnętrznych budynków w ramach „Programu poszanowania energii cieplnej w SM „Lokator”. Pierwszym ocieplonym w 1995 roku został blok stojący przy ulicy Pomorskiej 19.

W roku 1994 po raz pierwszy wypłacono bonifikatę z tytułu opłat za ciepło. W następnym roku rozpoczęto modernizację sieci TV – SAT.

Na osiedlu „Południe”oddano w 1996 roku 4 domki jednorodzinne, budowane z własnych wkładów użytkowników. Docelowo planowana jest budowa szeregowo 16 takich obiektów. Na wszystkich osiedlach trwają modernizacje typu: budowa parkingów, chodników, właściwych wjazdów na osiedla.

W roku 1998 zrealizowano pierwszy etap robót związanych z wykonaniem kanalizacji deszczowej i zagospodarowaniem osiedla „Łaska I”. Trwa proces wyposażania w instalację ciepłej wody użytkowej kolejnych budynków i kompleksowej termomodernizacji polegającej na dociepleniu ścian zewnętrznych, wymianie stolarki okiennej i drzwi wejściowych. Wykonano ją w dwóch budynkach: Szkolnej 26 i Szkolnej 22 – najstarszych obiektach w zasobach Spółdzielni. W minionej dekadzie Spółdzielnia wybudowała kolejnych 14 bloków i zarządza już 159 budynkami mieszkalnymi.

Ostatni został wybudowany w roku 1999 przy ulicy Wieniawskiego 8. Mieszkań jest 6467 o całkowitej powierzchni użytkowej 328.524 m2. Liczba członków zamieszkałych ze współmałżonkami w zasobach Spółdzielni wynosi na koniec 1999 roku – 6863, oczekujących natomiast na przydział mieszkania – 953 członków.

W blokach spotkać się można było z aktami wandalizmu typu: niszczenie ścian na klatkach schodowych,  włączników światła, zaśmiecanie, kradzieże żarówek i zaworów czerpalnych. Oczywiście nie były one nagminnie. Zarząd poprzez różne formy oddziaływania społeczno – wychowawczego likwidował te zjawiska. Ceny mieszkań nie były niskie w stosunku do ówczesnych zarobków. W czerwcu 1960 roku na Walnym Zgromadzeniu Członków ustalono, że członek musi wpłacić 15% wartości mieszkania przed rozpoczęciem budowy bloku, a 85% spłaca przez 40 lat w formie czynszu. Ale już w 1965 roku zostaje wprowadzony tytuł „kandydata na członka” uchwałą Rady Ministrów z 22 maja 1965 roku. Mogła to być osoba posiadająca mieszkaniową książeczkę oszczędnościową PKO. Członek był już zobowiązany do wpłaty 20% wkładu mieszkaniowego. Także w roku 1965 Walne Zgromadzenie Członków zostaje uchwałą zmienione na Zebranie Przedstawicieli Członków.

Były także kłopoty  z wodą, a właściwie z jej brakiem. Niedostatki wody częściowo zostały zlikwidowane w roku 1969, po oddaniu wybudowanego ujęcia stacji pomp w Opiesinie. Porządkowano także tereny wokół bloków, sadzono drzewa i krzewy, starano się i dbano o estetykę osiedli. Poszczególne zarządy Spółdzielni nie zapominają o działalności społeczno – wychowawczej. Powstaje ognisko przedszkolne, świetlica z tarasem, modelarnia, kółko sportowe. W roku 1967 otworzono filię biblioteki miejskiej. Zaczęto tez budowę garaży. Najważniejszy był jednak problem mieszkań, których ciągle było za mało. Trzy firmy budowały bloki spółdzielcze. Sieradzkie Przedsiębiorstwo Budowlane wybudowało bloki przy ul. Szkolnej 26 i Szadkowskiej 20, Spółdzielcze Przedsiębiorstwo Budowlane z Łodzi bloki przy Osmolińskiej 33 i 35, a pozostałe do 1969 roku Łaskie Przedsiębiorstwo Budowlane, przemienione w Przedsiębiorstwo Budownictwa Przemysłowego. Nadmierna ilość chętnych na mieszkania spółdzielcze spowodowała, że w 1965 na pewien czas przerwano zapisy na członków i kandydatów. Ale równocześnie w lipcu 1964 roku Walne Zgromadzenie Członków przyjęło uchwałę o przydzielaniu mieszkań „osobie będącej fachowcem lub pracownikiem niezbędnym dla miasta”. Nie zawsze było to przestrzegane, a czas oczekiwania na mieszkanie wydłużał się. Dlatego też utworzono komisję przydziału mieszkań. Historię tworzą ludzie. Bloki zostają, a ludzie odchodzą. Dlatego niektórym warto poświęcić słów kilka. W historii Spółdzielni było wielu ofiarnych pracowników i działaczy spółdzielczych.

Wspomnieć wypada Feliksa Pawlaka – pierwszego  Przewodniczącego Zarządu, który w skutek nawału pracy i odpowiedzialności doznał załamania nerwowego. W trakcie pobytu w Zakładzie Leczniczym w Warcie targnął się w 1963 na życie. Oddaną Spółdzielni jednostką i świetnym fachowcem był inż. Władysław Osiński. Kierownikiem inwestycji został w 1962 roku. Spokojny i rzetelny był osobą, która pilnowała całego procesu zezwoleń, projektów i budowy. Przeprojektował poddasza na mieszkania, część podziemi zaprojektował na świetlicę z tarasem. Z tak odpowiedzialnych zadań wywiązywał się doskonale. Odszedł na emeryturę  w połowie 1971 roku. Starsi członkowie i pracownicy Spółdzielni wspominają skromnego mistrza budowlanego Franciszka Stanisza, pracownika Łaskiego Przedsiębiorstwa Budowlanego. Był to doskonały fachowiec, solidny i rzetelny człowiek. Był jednym z budowniczych Pałacu Nauki i Kultury w Warszawie, w którym ozdobne elementy architektoniczne wykonane przez niego, można oglądać do dziś. Jego bloki były prawie bezusterkowe. Był wzorem pracowitości, nauczycielem dla innych i doskonałym organizatorem pracy na budowie. Spółdzielnia stanowiła już znaczące przedsiębiorstwo. Wzrosło zatrudnienie. To było już 18 zatrudnionych osób. Potrzebni byli ludzie nie tylko do procesu budowy, ale także do zarządzania nieruchomościami.


POCZĄTEK XXI WIEKU

Zapotrzebowanie na posiadanie własnego mieszkanie nadal rośnie, szczególnie wśród młodych ludzi.
Spółdzielnia zakończyła okres budowy bloków mieszkalnych osiedlem „Południe”. Przyczyną jest brak środków finansowych przyszłych użytkowników, sposobów kredytowania budownictwa mieszkaniowego, a przede wszystkim rosnące ceny mieszkań.Kandydaci mający pełne wkłady mieszkaniowe zostają na bieżąco przyjmowani w poczet członków oczekujących. Mieszkania mogą uzyskać w drodze przetargu mieszkań z tak zwanego „odzysku”, bezpośredniej zamiany lub kupna na rynku wtórnym.

Spółdzielnia koncentruje się na remontach i naprawach dróg, chodników, wjazdów na osiedla i budowie garaży, z powodu gwałtownie wzrastającej liczby samochodów.

Z roku na rok zmniejsza się stan zatrudnienia w Spółdzielni. Wynika to, między innymi, z likwidacji Bazy Techniczno – Materiałowej.

Budynki starzeją się i wymagają konserwacji. Dlatego też w 2001 roku wyodrębniono fundusz remontowy zgodnie z ustawą z dnia 15 grudnia 2000 roku i uchwałą Rady Nadzorczej Spółdzielni. Niepokojące rozmiary przybrało zadłużenie mieszkańców.

Dzięki powołaniu Sekcji Windykacji Należności zadłużenie jest systematycznie i znacząco obniżane. Podstawowym kierunkiem działania Spółdzielni stała się termomodernizacja.
Bloki mieszkalne budowane w przestarzałej technologii wymagały kompleksowego remontu. W tym celu wyodrębniono fundusz termomodernizacyjny, aby uzyskać niezbędne środki do realizacji tak kosztownego przedsięwzięcia. Ta forma pewnej solidarności społecznej, plus premie termomodernizacyjne pozwoliły na, w miarę szybką, realizację tego procesu. W jego wyniku każdego roku około 70 % mieszkańców uzyskuje zwroty za ciepło.

Oczywiście wskazany jest daleko idący umiar w oszczędzaniu ciepła, aby nie doszło do niszczenia substancji mieszkaniowej. Przybierają tempa prace związane z regulacją stanu prawnego gruntów, na których znajdują się zasoby mieszkaniowe Spółdzielni. Wiąże się to z koniecznością wynikającą z ustawy z dnia 14 czerwca 2007 roku, która wprowadza tytuł odrębnej własności dla wszystkich członków Spółdzielni.

Ustawa otwiera nowy rozdział w funkcjonowaniu spółdzielczości mieszkaniowej w Polsce.


CHRONOLOGIA BUDOWY BLOKÓW MIESZKALNYCH NA PRZESTRZENI 50 LAT

rok 1958:

  • Szkolna 22

rok 1959:

  • Szkolna 26

rok 1960:

  • Osmolińska 31
  • Osmolińska 33
  • Osmolińska 35
  • Srebrna 3A

rok 1962:

  • Szkolna 22B
  • Zielona 40
  • Zielona 42

rok 1963:

  • Szkolna 22A

rok 1965:

  • Łaska 73A

rok 1966:

  • Osmolińska 9
  • Szadkowska 20

rok 1967:

  • Szkolna 10
  • Szkolna 10A
  • Szkolna 10B

rok 1968:

  • Łaska 75
  • Szkolna 10C

rok 1970:

  • Łaska 21
  • Szkolna 4

rok 1971:

  • Łaska 69

rok 1972:

  • Łaska 44
  • Łaska 50
  • Łaska 52

rok 1973:

  • Pomorska 19

rok 1974:

  • Pomorska 21
  • Spacerowa 68
  • Spacerowa 70

rok 1975:

  • Zielona 50
  • Spacerowa 72

rok 1976:

  • Zielona 48
  • M. Curie – Skłodowskiej 2
  • M. Curie – Skłodowskiej 4
  • M. Curie – Skłodowskiej 6

rok 1977:

  • Osmolińska 20

rok 1978:

  • Osmolińska 24/28
  • Osmolińska 14/18
  • Osmolińska 8/12
  • Lawendowa 28
  • Azaliowa 19
  • Osmolińska 19-23A – domki jednorodzinne
  • Osmolińska 25-29A – domki jednorodzinne

rok 1979:

  • Łódzka 16
  • Łódzka 18
  • Łódzka 20
  • Łódzka 22
  • Getta Żydowskiego 24
  • Getta Żydowskiego 30
  • Bohaterów Westerplatte 4-14 – domki jednorodzinne
  • Bohaterów Westerplatte 16-18 – domki jednorodzinne
  • Bohaterów Westerplatte 20-26 – domki jednorodzinne

rok 1980:

  • Getta Żydowskiego 21
  • Getta Żydowskiego 23
  • Getta Żydowskiego 25
  • Getta Żydowskiego 27
  • Getta Żydowskiego 31
  • Ogrodowa 21
  • Ogrodowa 33
  • Ogrodowa 35
  • Łódzka 12
  • Łódzka 14
  • Bohaterów Westerplatte 28-36 – domki jednorodzinne

rok 1981:

  • Sieradzka 14
  • Sieradzka 16
  • Sieradzka 18/20
  • Sieradzka 22/24
  • Sieradzka 36
  • Ogrodowa 23/31
  • Zachodnia 7
  • Zachodnia 9

rok 1982:

  • Sieradzka 56
  • Łódzka 4
  • Łódzka 6
  • Łódzka 8

rok 1983:

  • Sieradzka 44/46
  • Sieradzka 50/54
  • Ogrodowa 20
  • Ogrodowa 22
  • Ogrodowa 10A

rok 1984:

  • Ogrodowa 6
  • Ogrodowa 6A
  • Ogrodowa 8
  • Ogrodowa 8A
  • Ogrodowa 10

rok 1985:

  • Łódzka 46
  • Łódzka 48
  • Łódzka 50
  • Zielona 23
  • Inżynierska 1/3
  • Przejazd 2
  • Przejazd 4

rok 1986:

  • Spacerowa 86/88
  • Spacerowa 95
  • Łaska 89
  • Łaska 91
  • Łaska 93
  • Kręta 4
  • Kręta 6
  • Kręta 8
  • Plac Krakowski 4

rok 1987:

  • Baczyńskiego 2
  • Baczyńskiego 4
  • Baczyńskiego 6
  • Baczyńskiego 8
  • Iwaszkiewicza 1
  • Iwaszkiewicza 3
  • Iwaszkiewicza 5
  • Iwaszkiewicza 7
  • Jaracza 1
  • Jaracza 2
  • Jaracza 3
  • Jaracz 7
  • Modrzejewskiej 1
  • Modrzejewskiej 2
  • Modrzejewskiej 3
  • Staffa 2
  • Szymanowskiego 6
  • Szymanowskiego 10
  • Tuwima 1
  • Witkiewicza 5
  • Witkiewicza 6
  • Witkiewicza 7
  • Zamenhofa 1

rok 1988:

  • Baczyńskiego 7
  • Baczyńskiego 9
  • Baczyńskiego 10
  • Baczyńskiego 12
  • Baczyńskiego 14
  • Bogusławskiego 1
  • Bogusławskiego 2
  • Bogusławskiego 3
  • Bogusławskiego 5
  • Bogusławskiego 7
  • Iwaszkiewicza 9
  • Iwaszkiewicza 11
  • Iwaszkiewicza 13
  • Jaracza 6
  • Modrzejewskiej 4
  • Modrzejewskiej 5
  • Malczewskiego 5
  • Malczewskiego 7
  • Solskiego 1
  • Solskiego 2
  • Solskiego 3
  • Solskiego 4
  • Solskiego 5
  • Staffa 4
  • Staffa 5
  • Staffa 8
  • Tuwima 3
  • Baczyńskiego 11
  • Bogusławskiego 4
  • Chełmońskiego 2
  • Chełmońskiego 4
  • Chełmońskiego 6
  • Chełmońskiego 14
  • Gierymskiego 1
  • Kossaka 4

rok 1990:

  • Kossaka 1
  • Kossaka 3
  • Kossaka 5
  • Kossaka 7

rok 1991:

  • Gierymskiego 2
  • Gierymskiego 4

rok 1992:

  • Paderewskiego 7
  • Wieniawskiego 1
  • Wieniawskiego 3
  • Wieniawskiego 3A

rok 1993:

  • Paderewskiego 5

rok 1994:

  • Wieniawskiego 5
  • Wieniawskiego 6

rok 1999:

  • Wieniawskiego 8

ZARZĄDY SPÓŁDZIELNI MIESZKANIOWEJ „LOKATOR”

Feliks Pawlak – Przewodniczący
Henryk Felder – członek
Stefan Kubiak – członek
od 14.02.1958 r.

rok 1960:

Feliks Pawlak – Przewodniczący
Henryk Felder – członek do 18.06.1960 r.
Stefan Kubiak – członek do 18.06.1960 r.
Włodzimierz Kacperowski – członek od 18.06.1960 r.
Leszek Zieleźnicki – członek od 18.06.1960 r.

lata 1961 – 1963:

Feliks Pawlak – Przewodniczący
Włodzimierz Kacperowski – członek
Leszek Zieleźnicki – członek

lata 1964 – 1968:

Edmund Ziółkowski – Przewodniczący
Włodzimierz Kacperowski – członek
Stefan Kubiak – członek

lata 1969 – 1972:

Edmund Ziółkowski – Przewodniczący – do 30.09.1972 r.
Włodzimierz Kacperowski – członek – do 23.04.1964 r.
Adam Marciniak – członek – od 23.04.1964 r.
Stefan Kubiak – członek

lata 1972 – 1977:

Jerzy Tymiński – Przewodniczący – od 1.11.1972 r.
Adam Marciniak – członek
Stefan Kubiak – członek
Czesław Kaźmierczak – członek od 20.10.1975 r.

lata 1978 – 1979:

Jerzy Tymiński – Przewodniczący
Adam Marciniak – Zastępca – do 17.02.1978 r.
Czesław Kaźmierczak – Zastępca
Bogusław Serafiński – Zastępca – od 16.04.1978 r.
Stefan Kubiak – członek

lata 1980 – 1981:

Jerzy Tymiński – Przewodniczący Zarządu – Dyrektor Spółdzielni – do 28.02.1981 r.
Czesław Kaźmierczak – Zastępca Dyrektora – do 31.05.1981 r.
Bogusław Serafiński – Zastępca Dyrektora – do 23.03.1981 r.
Stefan Kubiak – członek – do 31.05.1981 r.

lata 1981 – 1982:

Zdzisław Uznański – Przewodniczący – Dyrektor Spółdzielni – 20.03.1981 – 14.07.1981 r.
Jan Borkiewicz – Zastępca Dyrektora –  1.04.1981 – 15.11.1981 r.
Barbara Zawadzka – członek – 1.06.1981 – 21.12.1981 r.

Mirosław Drabiński – Przewodniczący – Dyrektor – 20.07.1981 – 30.11.1981 r.
Dyrektor – do 16.12.1982 r.

Czesław Cackowski – Przewodniczący – od 7.12.1981 r.
Wiesław Płuciennik – członek – od 2.11.1981 r.
– Zastępca Dyrektora – 1.11.1982 r,

Szymon Gatkowski – Zastępca Dyrektora – od 14.09.1982 r. *

rok 1983:

Czesław Cackowski – Przewodniczący
Szymon Gatkowski – Zastępca Dyrektora – do 15.05.1983 r.
Wiesław Płuciennik – Zastępca Dyrektora

lata 1984 – 1986:

Czesław Cackowski – Przewodniczący
Czesław Wójciak – Zastępca Dyrektora od 16.01.1984 r.
Wiesław Płuciennik – Zastępca Dyrektora

lata 1987 – 1988:

Czesław Cackowski – Przewodniczący
Andrzej Łuczak – Zastępca Dyrektora – od 1.12.1987 r.
Czesław Wójciak – Zastępca Dyrektora do 23.10.1987 r.
Wiesław Płuciennik – Zastępca Dyrektora

lata 1989 – 1990:

Czesław Cackowski – Przewodniczący – do 13.01.1989 r. *
Klemens Józefowicz – Prezes – 15.02.1989 – 1.10.1990 r. *
Andrzej Łuczak – Prezes – od 7.12.1990 r. *
Lucjan Osmolak – Zastępca Dyrektora od – 2.04.1990 r.
Wiesław Płuciennik – Zastępca Dyrektora – do 29.03.1990 r.
Gertruda Sobocińska – Członek – od 27.12.1990 r.

lata 1991 – 1995:

Andrzej Łuczak – Prezes *
Lucjan Osmolak – Zastępca Dyrektora – do 18.10.1993 r.
Zbigniew Baudler – Zastępca Dyrektora – od 3.12.1993 r.
Gertruda Sobocińska – Członek

rok 1996:

Andrzej Łuczak – Prezes – do 31.07.1996 r.
Krzysztof Jonczyk – Prezes od 1.08.1996 r.
Zbigniew Baudler – Zastępca Dyrektora – do1.08.1996r.
Roman Krzyżański – Zastępca Dyrektora – od 1.08.1996r.
Gertruda Sobocińska – Członek – do 31.07.1996 r.
Grzegorz Ługowski – Członek – 1.08.1996 – 22.09.1996 r.
Sławomir Józefiak – Członek – od 11.10.1996 r.

lata 1997 – 1998:

Krzysztof Jonczyk – Prezes – do 6.11.1998 r.
Roman Krzyżański – Prezes – od 7.11.1998 r.
Sławomir Józefiak – Członek – do 12.05.1997 r.
Stanisław Rymarczyk – Członek – od 13.05.1997 r.

lata 1999 – 2001:

Roman Krzyżański – Prezes
Stanisław Rymarczyk – Zastępca Dyrektora – od 1.03.1999 r.
Paweł Mazurek – Członek – 1.03. – 18.06.1999 r.
Bożena Radwańska – Członek – od 2.07.1999 r.

rok 2002:

Roman Krzyżański – Prezes – do 30.11.2002 r.
Przemysław Gibert – Prezes – od 1.12.2002 r.
Stanisław Rymarczyk – Zastępca Dyrektora – do 30.11.2002 r.
Bożena Radwańska – Członek – do 30.11.2002 r.

Przemysław Gibert – Prezes Zarządu – Dyrektor Spółdzielni – od 1.12.2002 r. do 30.11.2022 r.
Roman Krzyżański – Zastępca Dyrektora – od 1.12.2002 r. do 19.12.2022 r.
Tomasz Padzik – Członek – od 1.12. 2002 r. do 29.02.2024 r.

Roman Krzyżański – Prezes Zarządu – Dyrektor Spółdzielni – od 20.12.2022 r.
Jakub Trenkner – Z-ca Prezesa Zarządu – Z-ca Dyrektora ds. Eksploatacji – od 1.01.2023 r.
Bożena Radwańska – Członek Zarządu – od 1.03.2024 r.

 


PRZEWODNICZĄCY RAD NADZORCZYCH

  1. Wiesława Kolasińska:  28.12.1957 – 1960
  2. Henryk Gotwald: 1960 – 1962
  3. Marian Woźniak: 1962 – 1963
  4. Antoni Aleksandrowicz: 1963 – 1972
  5. Andrzej Szukalski: 1972 – 1981
  6. Stanisław Piestrak: 1981 – 1989
  7. Władysław Makowski: 1989 – 1990
  8. Mirosław Kawecki: 1990 – 1996
  9. Stanisław Rymarczyk: 1996 – 1997
  10. Zdzisław Wawrzyniak: 1997 – 2002
  11. Jolanta Barańska: 2002 – 2008
  12. Sławomir Glazar: 2008 – 2011
  13. Zbigniew Pierzak: 2011 – 2014
  14. Sławomir Glazar: 2014 – 2020
  15. Jakub Trenkner: 2020 – do 31.12.2022
  16. Wojciech Zgliński: od 1.01.2023 do 31.05.2023
  17. Sławomir Glazar: od 06.2023